Sonett-Forum

Normale Version: Eens leek mij elke dag gelijk een vloed
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Eens leek mij elke dag gelijk een vloed,

Die overstroomde 't leege vlakke strand

Van 't wachtend leven, wentlende over 't zand

De wilde golven van mijn overmoed.



Na lichten nacht, waar 'k doolde in droomenland,

Kwam mij de zee belovend tegemoet

En zaaide schuim en schelpen mij te voet.

Eén van die schelpen nam ik in de hand.



Die ruischte vreemd in avond-parelgrijs

Me in 't oor een teedere mysteriewijs.

Zacht zong ik na die wondre melodie.



Ik weet niet of ik wel den zin verstond,

Of 't lied niet leed door 't beven van mijn mond,

Maar 'k dankte vroom de zee - of 'k weet niet wie.