Sonett-Forum

Normale Version: De horzel van mijn onrust drijft mij voort,
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De horzel van mijn onrust drijft mij voort,

Zoodat ik nooit mijn vrede weer kan vinden.

Wil stil ik droomen in den geur der linden,

Verledengeur, die teeder nog bekoort,

Zoo toornt de horzel en zijn angel boort

Mij in de keel, tot tranen mij verblinden

En 'k zwervend weer moet zoeken wie mij minden

Zoo drijft de horzel mij van oord tot oord.



Geheimvol daalt de nacht - laat me eindlijk slapen!

Ik hoor den horzel kloppen aan mijn slapen,

Mijn brandende oogen steekt de horzel wond.

Lang, sarrend traag blijft hij mijn hoofd omgonzen,

Dan in mijn hartekamer hoor ik bonzen,

En 't is de horzel, die geen uitweg vond.