Sonett-Forum

Normale Version: De regen ritselt en de stormwind fluit
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De regen ritselt en de stormwind fluit.

Ik voel me een vreemde, in 't vreemde huis alleen,

En huiver. - Koud en zwaar als marmersteen

Weegt in mijn borst mijn hart. En langs de ruit

Rolt regendrop na droppel, éen voor éen,

Als trage tranen. - Op de deel leest luid

Een knaap den Bijbel. - Waarom koos hij uit

Die dreiging van geknarstand en geween?



Stil, op den drempel, sterft een kleine hond.

Een vraag kijkt me uit zijn brekende oogen aan.

- ‘Ik was zoo trouw, wat heb ik dan misdaan

Dat ik zoo bang en bitter lijden moet,

Ik, die mijn vreugde alleen in liefde vond?’



'k Benijd dien hond: straks slaapt hij zoet, voorgoed.