Sonett-Forum

Normale Version: O bleeke priester..
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

O bleeke priester met uw zilverlokken

Rondom de blankheid van uw vroom gelaat!

Ik zie u weer, omklankt van kloosterklokken,

Heel langzaam wandlen in uw zwart gewaad.



Wat gele blaadren zweven zacht als vlokken

Door grijze lucht, die zomerzon verlaat.

Uit ver verleên zóo komt uw beeld mij lokken

Dat aan uw voeten ik mij vallen laat.



O bleeke priester preevlende uw gebeden,

Op 't geel brevier de lezende oogen neer!

'k Biecht u mijn heimwee naar 't verloren Eden.

Uw zacht gelaat is vol erbarmen teêr.

Wilt gij mijn ziel met d' adem Gods omvreden?

Wellicht leedt gij door liefde ook smart weleer.