Sonett-Forum

Normale Version: De appel
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

En Eva speelt met d' appel. Langzaam laat

Van de ééne hand ze in de andre nederglijden

De purpren vrucht, die, mild, haar in zal wijden

In Gods geheim en geven Gode-staat.



En Eva streelt, vol droomestil verblijden,

Met d' appel koel den blos van haar gelaat.

O roode vrucht te blinkend schoon voor kwaad!

Verboden vrucht, die zal de Vrouw bevrijden!



En Eva ruikt in 't vreemde fruit-aroom

Den geur der landen, enkel nog betreden

In 't nachteblauw mysterie van den droom,

Van grootscher praal dan 't overlieflijk Eden.

En Eva rekt de lenige armen loom

En lust doortrilt de blankheid van haar leden.