Sonett-Forum

Arm eenzaam hart, wat zal ik u beloven,

Dat ge om verloren vreugd niet zóo blijft weenen? -

Zie, hoop en waarheid kan ik niet vereenen,

Maar 'k wil met zachten zang uw pijn verdooven.



Zal 'k zingen van de bosschen, die verleenen

Mij vredig lommer of de landen loven,

Waar 't rijpe koren geel al staat op schoven

Of ruige heide met haar vreemde steenen?



Maar als een kind, gespeend, dat van verlangen

Moet schreien naar de borst, die 't placht te laven,

Weent ge om uw liefde en overstemt mijn zangen.



Zijn handjes heet verwerpen alle gaven:

En rinkelbel én vrucht met rozewangen. -

Mijn hart wil liefde - of dood zijn en begraven.