03.08.2012, 09:17
.
Mijn slang van wanhoop sliep diep in mijn donker hart.
Ik had de zwarte slang gevoed met blanke duiven,
Die lieten, bang verschrikt, al donzen vlokken stuiven,
Toen wreed mijn hand haar greep, bij 't graf van Liefde-in-Smart.
Ik droeg mijn loodzwaar hart waar zomerboomen wuiven
En koele waatren slape' in wazig lommerzwart.
'k Verdroeg de stilte niet - ik heb de slang getart
Met luid een lied van rozen rood en blauwe druiven.
Ik triomfeerde en riep: - ‘O slang, die weegt als lood!
Zoo weegt het leven niet, zoo weegt alleen de dood.
Ontwijd ik met uw lijk den vijver niet, vol zwanen?’
Doch wakker werd de slang en beet mij fel in 't hart
En, zoekend naar een prooi, doorvlood ik wild de lanen,
Maar 'k vond geen duiven meer op 't graf van Liefde-in-Smart.
Mijn slang van wanhoop sliep diep in mijn donker hart.
Ik had de zwarte slang gevoed met blanke duiven,
Die lieten, bang verschrikt, al donzen vlokken stuiven,
Toen wreed mijn hand haar greep, bij 't graf van Liefde-in-Smart.
Ik droeg mijn loodzwaar hart waar zomerboomen wuiven
En koele waatren slape' in wazig lommerzwart.
'k Verdroeg de stilte niet - ik heb de slang getart
Met luid een lied van rozen rood en blauwe druiven.
Ik triomfeerde en riep: - ‘O slang, die weegt als lood!
Zoo weegt het leven niet, zoo weegt alleen de dood.
Ontwijd ik met uw lijk den vijver niet, vol zwanen?’
Doch wakker werd de slang en beet mij fel in 't hart
En, zoekend naar een prooi, doorvlood ik wild de lanen,
Maar 'k vond geen duiven meer op 't graf van Liefde-in-Smart.