03.08.2012, 09:07
.
Zooals een kind de moeder stervenskrank
Bedroeven komt met klacht om klein verdriet -
Nog wil zij troosten, maar dat kán zij niet,
Met druiven blauw of bloemen rood en blank,
Die meelij háar gaf - rillende als een riet,
Proeft zij den nasmaak van den levensdrank
En walgt van wee en 't kind wijdt haar geen dank
Voor 't jonge leven en háar zijn vervliet; -
Zoo klaagt mijn Liefde, aan 't ziekbed van mijn Ziel,
Zelfzuchtig kind, dat schreit om eigen pijn
En ál vergeet om leed dat háar geviel.
Doch wat haar kwelt, terwijl haar Moeder kust
Met veegen mond, nog bleef haar onbewust,
Het voorgevoel van dra verlaten-zijn.
Zooals een kind de moeder stervenskrank
Bedroeven komt met klacht om klein verdriet -
Nog wil zij troosten, maar dat kán zij niet,
Met druiven blauw of bloemen rood en blank,
Die meelij háar gaf - rillende als een riet,
Proeft zij den nasmaak van den levensdrank
En walgt van wee en 't kind wijdt haar geen dank
Voor 't jonge leven en háar zijn vervliet; -
Zoo klaagt mijn Liefde, aan 't ziekbed van mijn Ziel,
Zelfzuchtig kind, dat schreit om eigen pijn
En ál vergeet om leed dat háar geviel.
Doch wat haar kwelt, terwijl haar Moeder kust
Met veegen mond, nog bleef haar onbewust,
Het voorgevoel van dra verlaten-zijn.