Sonett-Forum

Normale Version: Maria
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

Het vlammegeel der losse vlosse vlechten

Omlijst en aureoolt het leliepuur

Gelaat der Maagd; haar kleed van heeml-azuur

Sleept lijk gevouwen engelvleuglen. Hechten

Aan de aard haar ziel, die laait van liefdevuur

Voor God, wie zal het wagen, wie beslechten

Het pleit tussche' aarde en hemel? In d'oprechten

Blik droomt verlang naar heil van eeuwgen duur.



En vleugelruischend daalt de hemelbode

En legt zijn lelie voor het vrome kind.



- ‘Komt gij mij halen? 'k bleef op aard zoo bloode.

O saam ten hemel, in uw vleugelwind!’



Doch de Engel knielt: - ‘De Heer heeft u van noode

Voor 't wonderwerk, waarop zijn liefde zint.’