02.08.2012, 16:50
.
En langzaam valt een vale vlokkenregen,
Als grauwe sneeuw, op mijn gebogen hoofd
En op mijn hand geheven naar 't beloofd,
Van zomer purper, zwaar van najaarzegen,
Met zoete laving lokkend levens-ooft.
Met asch bevracht is mat mijn hand gezegen,
Mijn liedervol-ontloken lippen zwegen:
Ze zijn vol asch, die álle vlammen dooft.
En dwarrlend dalen uit de grijze luchten,
Lijk grijze vlinders, dof de vlokken neer.
De bittere asch der Doode Zeeë-vruchten
Is 't die mij insneeuwt, áltijd, áltijd meer.
Ik waad door asch - waar zal ik henen vluchten?
O 'k word bedolven - 'k zie de zon nooit weer.
En langzaam valt een vale vlokkenregen,
Als grauwe sneeuw, op mijn gebogen hoofd
En op mijn hand geheven naar 't beloofd,
Van zomer purper, zwaar van najaarzegen,
Met zoete laving lokkend levens-ooft.
Met asch bevracht is mat mijn hand gezegen,
Mijn liedervol-ontloken lippen zwegen:
Ze zijn vol asch, die álle vlammen dooft.
En dwarrlend dalen uit de grijze luchten,
Lijk grijze vlinders, dof de vlokken neer.
De bittere asch der Doode Zeeë-vruchten
Is 't die mij insneeuwt, áltijd, áltijd meer.
Ik waad door asch - waar zal ik henen vluchten?
O 'k word bedolven - 'k zie de zon nooit weer.