Sonett-Forum

Normale Version: Nacht
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.


O lief! ik luister naar uw ademhalen

En voel mijn hart zijn bangen klop versnellen

En uit mijn wezen dauw van weedom wellen

En warme dropplen langs mijn wangen dalen.



Ontwaak nu, lief! Ik wou je een sprook vertellen,

Van roze-aromen en van manestralen,

Een mooie sprook vol zang van nachtegalen

En zwevedans van elfen en kapellen.



Slaap niet zóo lang! Laat me in uw arm vergeten

Het droeve doel, waarheen elk ademhalen

Ons naderbrengt: dan word ik ruw gereten

Uit de armen van mijn lief. - Ik las verhalen

Van eeuwig weerzien, maar de waarheid weten

Alleen de dooden, wie de woorden falen.