Sonett-Forum

Normale Version: O bleeke Dood, die bluscht de blije lenteverven
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
O bleeke Dood, die bluscht de blije lenteverven

Van aarde en heeml en sluit de poort der hope toe,

Ik wil vergete', een wijl, dat weldra ik moet sterven,

Ik wil vergeten, maar ik weet niet hoe ik doe.



Betree' den hof niet, waar al bevend nederzwerven

De droeve bloesems, geelverwelkt en bloeiensmoe.

Betree' de straat niet, waar, gestrekt in doodsverderven,

Gedragen wordt een mensch naar 't bloeiend kerkhof toe.



Sluit luik en voorhang dicht en blader niet in boeken,

Waar stervensweemoed weent om verre hemelvreugd

Of doodsverachting fier de goden durft verzoeken.

Lig roerloos en vergeet elk sterven, dat u heugt.

En zie de schimmen niet, in alle kamerhoeken,

Van langverloren lieve' uit langverloren jeugd.