Sonett-Forum

Normale Version: September-avond
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.


't Wordt donker al - de kaarsen vlammen geel.

In wolken sterft geheimvol avondrood.

De pijnen ruischen, nú een reuzegroot

Zwaarklagend orgel, dàn, een verre vêel.



Japansche leeljen, wen het zonbloed vloot

Haar blank er mee bespat, vervullen heel

Den schemer met aroom; lijk geel fluweel

Van herrefsthemel, bloeit een dahlia dood.



Nu zweeft de najaarsavond, als een droom,

Ontroerend droeve en zoet, de kamer in...



Ik vouw de handen, bleek van teedren schroom,

En hoop en wacht en beve, als in 't begin

Van levens lokbeloften, meisjesvroom

Verbei 'k een god, die 't zingend zieltje min.