01.08.2012, 17:50
.
Ik stond verstomd, één vinger op de lippen...
De leege kamer leek vol bleeke dooden.
Ik dorst hen niet tot openbaring nooden
Van 't groot mysterie, 'k dorst hun vingertippen
Niet aan te roeren, 'k dorst niet vragen: ‘Boden
Van welke wereld zijt ge? o licht de slippen
Van d'eeuw'gen sluier even op!’ Me ontglippen
Voelde ik hun wil en spreken leek verboden.
En zwijgend zocht ik in het vreemde glimmen
Dier oogen antwoord op mijn angstvol zwijgen.
Maar stil en droeve in de oogen van die schimmen
Zag ik alleen mijn bleek gelaat, mijn eigen
Onwetende oogen, 'k zag geen helvuur grimmen,
Geen hemel blauwen, koel van palmentwijgen.
Ik stond verstomd, één vinger op de lippen...
De leege kamer leek vol bleeke dooden.
Ik dorst hen niet tot openbaring nooden
Van 't groot mysterie, 'k dorst hun vingertippen
Niet aan te roeren, 'k dorst niet vragen: ‘Boden
Van welke wereld zijt ge? o licht de slippen
Van d'eeuw'gen sluier even op!’ Me ontglippen
Voelde ik hun wil en spreken leek verboden.
En zwijgend zocht ik in het vreemde glimmen
Dier oogen antwoord op mijn angstvol zwijgen.
Maar stil en droeve in de oogen van die schimmen
Zag ik alleen mijn bleek gelaat, mijn eigen
Onwetende oogen, 'k zag geen helvuur grimmen,
Geen hemel blauwen, koel van palmentwijgen.