Sonett-Forum

.



Gelijk een meisje klein zoo goed zij kon

Haar lesjes leerde oplettend-welgemoed,

Dan haalt de naald door 't schitterwitte goed,

Waar moeder plooide en zoomentaak begon;



Wijl vroolijk zingt in 't blonde kopje zoet

Belofte blij van spel in lentezon

En 't warm verlang zij laaft aan liefdebron

Van moeders blik - zoo doet zij wat zij moet;



Zoo had ik liefst mijn levenswerk volbracht,

Terwijl mijn droom, een vrome vogel, vloog

Naar Hemelland, dat blij gelooven wacht.



Hoe kleurde blauw die weerschijn van omhoog

Mijn hoopvol leven en mijn liedren zacht! -

Nu troost me alleen dat nooit uw liefde loog.