Sonett-Forum

.



Ik strek geen hand, de wereld te hervormen.

Het Recht-der-sterken heeft mijn Hoop vertreden.

In waze-oase ligt mijn dood Verleden,

Dat Babel bouwde om 't Godsrijk te bestormen.



Ik strooide als offerrozen voor den wreeden

God van het leven, Heer der noodlotsnormen,

Geen prooi voor zegewage' en kerkhofwormen,

Maar 'k zwelgde ook nooit in moeder-zaligheden.



Ik voel de zee van 't eindloos Niet verslinden

Mijn levenseiland waar, door 't Lot gevangen,

Mijn jong Verlangen zingend zich liet binden.



Zóo slinkt de kust al dat mijn groot Verlangen

Op de enge plek geen ruimte meer kan vinden

Voor de engelvleugels, die hij droef laat hangen.