Sonett-Forum

Normale Version: O wonde ziel
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



O wonde ziel, door rossen wreed vertreden,

Die, traag en zwaar, den zegewagen zeulen

Van d' afgod Leven! wil uw deemoed heulen

Met d'eigen vijand? - Waar de rossen reden,

Zijn rood van tragisch avondbloed de geulen

Van 't somber rotsdal, ruig en ros beneden

De blanke roosgetopte berge', als Eden

Wijzende heil'gevingers. - Hoon uw beulen,

O wonde ziel! en sla de ruw verscheurde

Etherisch-teedre vlindervleuglen open,

De als bloemebladen malve en blauw gekleurde

Vleuglen, onzichtbaar wen ze in licht zich doopen

Van hoog azuur... O zoo nu trots u beurde

Boven de bergen! - Ziel, mijn ziel, blijf hopen!