Sonett-Forum

Normale Version: Winterstorm
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



De regen roffelt op de strakgespannen

Schermen, rouwzwart, lantaren-overglommen,

Een droeve marsch op sombr'-omfloersde trommen,

Op trage maat van zwaren stap-van-mannen.



Windvlagen loeie' uit kerkhoflaan, als drommen

Verdoolde zielen, huiverbang verbannen

Uit huis van eigen lijf, met twijge' en pannen

Mij dreigend, tot haar wanhoop doet verstommen.



Een reuzelange schaduw op den rossen

Rijweg werpt vóor zich uit elk naadrend wezen,

Als voorgevoel van noodlot....

Doch verlossen

Van donkre macht belooft en kalmt mijn vreezen

Van verre al 't venster, rood van haardeblossen,

Waar 'k veilig bij mijn levensboek ga lezen.