Sonett-Forum

Normale Version: Leliepad
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



Ik droomde, ik liep in de oude lieve stad,

Waar 'k lang geleden leefde, een eenzaam kind.

Op plein en straten wolkte meiewind

Een lentesneeuw van bloemen waar ik trad.



Verwonderd-blij, als éen die wedervindt

Een langverloren, bangbetreurden schat,

Geen blaadje kreukend van mijn leliepad,

Liep ik te zweven, als een ree gezwind.



O droomen blank door d'engel mijn vergaard!

O teedere onschuld van mijn kindertijd,

In hemeltuin genadiglijk bewaard!



Zegen den weg die, stijgend steil, mij leidt,

Door 't leven heen, van kindervrede op aard

Naar engelvrede in stralende Eeuwigheid!