Sonett-Forum

Normale Version: Ervaring
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.




Van elke ziel, die kruisen kwam mijn banen,

Verwachtte ik eens mijn onverganklijk heil.

Voor schijn van liefde had ik juichend veil

Mijn lof, mijn lied, mijn lachen en mijn tranen.



Mijn krank verlange' omklampte, als rankend veil

Dor-holle boomen, leege levenswanen.

Doch grijze Ontgoochling, zwervend door de lanen,

Sloeg áf de ranken met haar blanke bijl.



Zij nam mijn hand en sprak: - ‘Volg mij, de Waarheid!’

En 'k liet mij leiden boven 't aardeslijk.

Van hoogen bergtop, in kristallen klaarheid,

Zag ik de mensche' een kudde vee gelijk.



Toen kwam mijn Liefde, als éen die uit gevaar leidt,

En bracht mij zacht naar 't veilig Vrederijk.