Sonett-Forum

Normale Version: Duinen
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



Goud suizelwuift, als tarwe rijp en blond,

Een hellemveldje op hoogen duinekruin.

In duindal bloeit een duizend-bloementuin,

Als kinderoogen zien die bloempjes rond.



Het duin bij zee lijkt somber heidebruin,

Waar 't zwart der netten overspreidt den grond.

En 't grazig plekje waar 'k een geitje vond

Gelijkt me een weitje idyllisch, diep in duin.



Zoo vind ik weer in wat van verre leek

Een eenzaam-leege eentoonge woestenij,

Den zachten lach van wie mij 't liefste bleek,



Mijn trouwen God van Schoonheid, blauw en blij

Bestraalt zijn blik genadevol mijn bleek

Eenvoudig leven, dat daar vreugde in zij.