Sonett-Forum

Normale Version: Schimmen - Ik gleed door 't leven als een bleeke schim
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



Ik gleed door 't leven als een bleeke schim

En neven mij, gelijk een beeldenrist

Beweeglijk, ver verdwenen eer ik wist

Of beefde een ziel in 't spieglend blikgeglim,



Wemelden schimmen, vreemd in vreemden mist.

Doch sedert ik tot breeder leven klim,

Verlicht de dag, die welkt ter westerkim,

Mijn neveldal met zilv'r en amethyst.



Nu roep ik suizlend, duizelend van schrik,

Wijl op mijn berg ik sta zoo heel alleen,

Naar 't verre dal, waarin ik nederblik.



En enkel de echo antwoordt, anders geen.

Vergeet ik dan hoe eenzaam gleed mijn Ik

Langs de ijle schimmen weemlende om mij heen?