Sonett-Forum

Normale Version: Wevende geesten
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



En tót mij kwam een Geest in vlammenkleed,

Die, wenkend streng, te volgen mij gebood.

Hij bracht me in een paleis, waar weefde rood

Of blauw gewaad, zich makend dus gereed

Voor reiner sfeer, de ziel die 't vleesch ontvlood.

Eén wel herkende ik, kreupel. 't Leek mij wreed

Dat ver van de aarde leelijk lichaamsleed

Aankleefde een ziel, van 't lijf verlost door Dood.



Toen sprak de Geest: - ‘Nu zamelt nieuwe kracht

Voor 't vlijtig weven van uw vleugelkleed!’

En spijze aetherisch werd elkéen gebracht,



Ook mij: - 'lijk Christus sprak hij: - ‘Neem en eet!’



O Geest! zóó spijs mij, elken levensnacht,

Dat, roept mij Dood, mijn lichtkleed zij gereed!