31.07.2012, 15:53
.
Boven de velden zag ik, reuzegroot,
Een Engel wenden met een kalmen lach
Het glorie-blinkende aanschijn naar waar lag
De Smartvallei van tranen en van dood.
Doch wen ter kimme zonk de stormendag,
Aanschouwde ik, grauw in tragisch avondrood,
Een grootsch gelaat, doorploegd van ramp en nood:
De Mensch, die d'Engel streng in de oogen zag.
Vertwijflend riep, omzwalkt van vlammenzee,
De droeve Mensch: - ‘Bereikt geen martlaar doel?
Droeg Christus' kruis geen heilkruid voor mijn wee?’
Doch de Engel zweefde op wolkenrozen koel,
In vrede rein die geen kan deelen mee,
In heeml-extase bóven meegevoel.
Boven de velden zag ik, reuzegroot,
Een Engel wenden met een kalmen lach
Het glorie-blinkende aanschijn naar waar lag
De Smartvallei van tranen en van dood.
Doch wen ter kimme zonk de stormendag,
Aanschouwde ik, grauw in tragisch avondrood,
Een grootsch gelaat, doorploegd van ramp en nood:
De Mensch, die d'Engel streng in de oogen zag.
Vertwijflend riep, omzwalkt van vlammenzee,
De droeve Mensch: - ‘Bereikt geen martlaar doel?
Droeg Christus' kruis geen heilkruid voor mijn wee?’
Doch de Engel zweefde op wolkenrozen koel,
In vrede rein die geen kan deelen mee,
In heeml-extase bóven meegevoel.