31.07.2012, 09:09
.
De sterren vonklen, diamanten spangen
Van d' eeuwgen voorhang, van het zwartfluweelen
Hemelgordijn dat Englen moet verhelen:
Ik hoor den weerklank van hun vredezangen.
O ijzigkoude grijpende juweelen!
Laat even maar in weeker plooien hangen
Dien voorhang van mysterie, laat mij vangen
Eén hemelstraal - en heel mijn zijn wordt kweelen.
Ja, spelend kweelen als een kind vol onschuld,
Dat, blij tevreden, in een kleine kamer,
Wacht tot, na regen, zich de wei met zon vult.
Hoor hoe mijn ziel, hoog boven 't hartgehamer,
Zich, blank van hoop, met jubel van triomf vult
Over het Lot, verwonnen leedberamer.
De sterren vonklen, diamanten spangen
Van d' eeuwgen voorhang, van het zwartfluweelen
Hemelgordijn dat Englen moet verhelen:
Ik hoor den weerklank van hun vredezangen.
O ijzigkoude grijpende juweelen!
Laat even maar in weeker plooien hangen
Dien voorhang van mysterie, laat mij vangen
Eén hemelstraal - en heel mijn zijn wordt kweelen.
Ja, spelend kweelen als een kind vol onschuld,
Dat, blij tevreden, in een kleine kamer,
Wacht tot, na regen, zich de wei met zon vult.
Hoor hoe mijn ziel, hoog boven 't hartgehamer,
Zich, blank van hoop, met jubel van triomf vult
Over het Lot, verwonnen leedberamer.