Sonett-Forum

Normale Version: Vaderland
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.


Mijn wilde ziel, een vogel bang voor banden,

Leefde in twee landen, liefde er geen van tweeën,

Zong onbeschroomd haar droomen en haar weeën,

Om 't even waar haar zwervend leven banden



Der winden wil, tot, warm en teeder, gleeën

Over 't gevedert van mijn ziel, uw handen

En toonden 't schoon mij van mijn Lage Landen,

Haar blanke luchten en haar zilvren zeeën.



Nu loof ik blij de weeke bleeke duinen

Van 't vaderland, door liefde mij gegeven,

De paerelzee, waar pinkezeilen bruinen;



De weelge boschjes vroô van vogelleven,

De weiden groen, de purpren tulpentuinen

En 't reinblauw ruim, waar grijze meeuwen zweven.