Sonett-Forum

Normale Version: Spelend leven
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Spelend leven.



Met rooden lachmond lokte 't blonde Leven:

- ‘Verlaat uw klooster in 't verloren dal!

Aanschouw de stad die ik u bouwen zal,

Op woudomkransden bergtop blank verheven.’



- ‘O heilbelover! lang verwachtte ik al

Uw blijde komst, den tragen tijd verdreven

Heb ik met liedren, 'k wil ze u alle geven.

'k Ruil droom voor leven: Leven is mijn al!’



En Leven nam de liedren uit mijn handen

En strooide ze uit naar alle winden wel,

Doch fladdrend daalden ze in de stilste landen.



En hoonend: - ‘Lichtgeloovige aan mijn spel!’

Sloot hij mij weder in mijn kloosterwanden....

En weder zong ik in mijn weemoedcel.