Sonett-Forum

Normale Version: Doodenveld
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

Schoon doodenveld, door bergen hoog gedragen,

Als door Gods englen, boven 't menschendal!

O koele boezem waar 'k aan slapen zal,

Verlost van 't leed dat mij zoo droef doet klagen!



Vrede, als in Eden vóor den zondeval,

Wiegt hier mijn ziel geschokt door wanhoopsvlagen.

Doel van mijn leven, antwoord op mijn vragen,

Hier, zacht en zeker, vind ik ál in ál.



O gij die zwoegt in paradijs-landouwen,

Beitel me een zerk: mijn lijf is levensmoe.

Ik wil 't mijn vriend, den lieven Dood, vertrouwen.



Ik wacht nu kalm; 't is ál nog wat ik doe.

Rein waait de wind, de verre bergen blauwen

En elke grafbloem wuift mij welkom toe.