Sonett-Forum

Normale Version: Die éene kamer
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.



Die éene kamer zie ik áltoos weder,

Waar mij voor 't eerst mijn Een'ge kwam bezoeken. -

Wat blanke leeljen en wat gele boeken

En 't zachtgezeefde goud van zomerweder



Op 't meubelrood... Nog zweeft in alle hoeken,

Als leliegeur subtiel, mijn heimwee teeder.

- Na wilde ik schrijven met een duiveveder

En woorden mooi en rein als leeljen zoeken. -



O zal, als vele jaren zijn verstreken,

Het heilig haardvuur in mijn hart verkoelen

En deze erinnring in mijn ziel verbleeken?



Neen, 'k weet, zoolang 'k bewust mijn Ik zal voelen,

Zal, deel van mij, dat heugnisbeeld niet breken,

Hier - of in 't Land waarheen we onwetend doelen.