Sonett-Forum

Normale Version: VUURPILEN
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De gouden pijlen rijzen in de azuren
NachtzomerIucht, dat ze in den hemel dringen.
Licht, trots en troost der donkere aardeIingen,
Voor beet van roofdier veilig rond hun vuren,
OmgordIend steden met Iantarenkringen,
Met vlammenhaard verblijdend de avonduren,
Met kaarsengoud, waar kindren blij op turen,
Den Kerstboom tooiend, dien ze, ontroerd, omzingen!
De vuurpijl buigt en Iaat, als bloemen, vallen
Een regen rood en groen van flonkerballen.
Wou met dien tuil onze aard den hemel groeten?
Tot, wekkend de echo, komt met donderknallen,
De gouden vuurpijl sterven aan mijn voeten -
Hoog, onbereikbaar gaan de sterrenstoeten.