Sonett-Forum

Normale Version: KLACHT IN BEN NACHT
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

„Ik hoorde een vrouw — kwam 't ook jouw slaap verstoren? -
Die opensloeg de sluizen van haar smart
En schreide wild om liefdeheil verloren
En noemde 't Ieven afgrondleeg en zwart."
„Die woeste klacht bereikte niet mijn noren,
Ik sliep zoo vast aI," mompeIt zij verward.
Heeft ze uitgeschreid zóó Luid wat géén moest hooren,
't Geheim ontwijd, te zwaar voor 't bonzend hart?
WeI kalm met haar zij kan door Ianen rijden
En keuvIend wanáIe' en roste' in woud en weiden.
Haar mond verzwijgt wat géén begrijpen Iran:
Hoe blijft verlangen wederkeer verbeiden
Van d' ongetrouwen, d' oorsprong van haar Iijden
Haar ééns aanbeden, nog geliefden man.