Sonett-Forum

Normale Version: VERNIETIGER TIJD
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Vernietiger Tijd, ik worstel lijf aan lijf
Met u die grof en zwaar en honderdledig
Mij die mij machtloos als een kind verdedig
Knelt in uw slangige armen sterk en stijf.
Geen uitzicht ooit dat ik u van mij drijf.
Gij gaaft, gij neemt; en zult aanstonds niet ledig
Van bier gaan. Vrolijk dat ik u bevredig
Fluistert ge nu alree: gij gaat, ik blijf.
Maar als ik dood ben tikt een op uw schouder
En zegt: Nu mij: ik ben hem: want zijn geest.
En dan, misschien, wordt het gemoed u kouder.
Want hij die is lijkt hem die is geweest
Gelijk een broeder en een evenouder,
En lacht: Na mij eenzelfde, in 't eeuwige feest.