Sonett-Forum

Vol van kostlijke genietingen als bijen
Zijn die dichters en zij bouwen rater
Druipende van gulden honing: zoete baten
Voor de minnaars van die lekkernijen.
Maar zij vormen geen gelukkige maatschappijen
Van vereende werkers: 't stuifmeel dat zij aten
Krijgt de smack van hun eenzelvig en verlaten
Leed, waarvan ze in honing zich bevrijen.
Poezie van zoete ellende, waarlijk bitter
In haar nasmaak, werd uit hen geboren, —
Die wij toch beminnen en bewondren moeten.
Smartelijke eenzelvigheid, verloren
In de lust van 't vruchtloos zoeken en ontmoeten,
Welk een droeve weelde kweekt ge in uw bezitter.