Sonett-Forum

Normale Version: DE TIJD EN DE SINT-PIETERSBERG
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Kom mee, kom mee, mijn poort ontgrendelt zich.
Dit is die afgrond waarvoor Dante stond.
Geen weening, tandgekners, maar donkre grond
En grauwe steen en lanen als een wig
Van leegte en stilte en in de wand het zig-
Zag van de zaag en beitel: voorzaat vond
Hier schelp en dier die 't mergel in zich bond:
Voorwereldlijke monster-waterbig.
Kom mee, kom mee, ik sleur mijn stroomen mee.
U alien wentelt en versteent mijn kolk.
Ik ben die Tijd die als een eeuwge zee
Verbindt en scheidt het vaste tot een walk,
Het vloeibre tot een damp en, steenens-ree,
Uw eigen leven, mijn gedoemde yolk.