28.07.2012, 14:41
Als de avond bleekte en op de berge-kruinen
Het licht vergleed traden wij ras de zoomen
Des wegs waar 't appels hing van kronkel-boomen
En moes en sierkruid tierde in kweekers-tuinen.
Als we op de hoogte kwamen ving het schuinen
Van 't licht ons hoofd, — dan zonken, schauw-omnomen,
We in vroegre stad: 't verweerd gesteent deed droomen
Van woekrend leven tusschen ruige puinen.
Een nieuwre blonk: daar schreden we op terrassen
Waar 't Licht en 't goud fonkelde op hoofsche stoeten.
Muziek woei aan: die deed de volten deinen.
En 's avonds brandde er breed in gulden plassen
Die gloed op de aard en door diens hemels pleinen,
Wij huiswaarts wendend met vermoeide voeten.
Het licht vergleed traden wij ras de zoomen
Des wegs waar 't appels hing van kronkel-boomen
En moes en sierkruid tierde in kweekers-tuinen.
Als we op de hoogte kwamen ving het schuinen
Van 't licht ons hoofd, — dan zonken, schauw-omnomen,
We in vroegre stad: 't verweerd gesteent deed droomen
Van woekrend leven tusschen ruige puinen.
Een nieuwre blonk: daar schreden we op terrassen
Waar 't Licht en 't goud fonkelde op hoofsche stoeten.
Muziek woei aan: die deed de volten deinen.
En 's avonds brandde er breed in gulden plassen
Die gloed op de aard en door diens hemels pleinen,
Wij huiswaarts wendend met vermoeide voeten.