27.07.2012, 16:34
OP 'T GRAS.
Op 't gras in warmte en licht lig ik to turen
Door 't riet en 't riet ruischt rustig in mijn ooren :
't Werfje over 't water laat geklopklank hooren,
Dat uren duurt en aldoor voort blijft duren.
'k Doe de rietzwaarden, die mijn handen schuren,
Wat open, 'k zie voor 't houtvlot 't water gloren,
Voor me 't werf hellinkje een klein scheepje schoren,
En 't dorpje in 't groen : rood, blauw, en planken muren.
Hier kan Been stads- of menschen-leed mij deren :
De zon is warm, 't gras zacht, et riet ruischt, het water
Vonkelt, 't dorp gloort in 't licht, 't klopt daar zoo vroolijk :
Wee mij, wat baatte 't of ik bleef, al school ik
Hier weg in 't riet , — straks wordt het donker, later
Winter en doodsch : — dwaas mensch, ga leven leeren 1
Op 't gras in warmte en licht lig ik to turen
Door 't riet en 't riet ruischt rustig in mijn ooren :
't Werfje over 't water laat geklopklank hooren,
Dat uren duurt en aldoor voort blijft duren.
'k Doe de rietzwaarden, die mijn handen schuren,
Wat open, 'k zie voor 't houtvlot 't water gloren,
Voor me 't werf hellinkje een klein scheepje schoren,
En 't dorpje in 't groen : rood, blauw, en planken muren.
Hier kan Been stads- of menschen-leed mij deren :
De zon is warm, 't gras zacht, et riet ruischt, het water
Vonkelt, 't dorp gloort in 't licht, 't klopt daar zoo vroolijk :
Wee mij, wat baatte 't of ik bleef, al school ik
Hier weg in 't riet , — straks wordt het donker, later
Winter en doodsch : — dwaas mensch, ga leven leeren 1