Sonett-Forum

Mijn liefste draagt de liefde in haar oogen,
Al wat haar blik aanschouwt, wordt rein en goed,
Ze trekt het oog van elk die haar ontmoet,
En wien zij groet, voelt zich het hart bewogen

Door heilgen schroom die hem het hoofd gebogen
Doet houden en in deemoed zuchten doet,
Want trots en toorn ontvluchten het gemoed....
Helpt, vrouwen, mij, haar lieflijkheid verhoogen.

Een stille ootmoed en een blij vertrouwen
Vervult het hart, waar zij den mond ontsluit,
- Welzalig, die haar voor het eerst hoort spreken! -
En komt een glimlach de ernst der trekken breken,
Geen geest beseft, geen woorden spreken 't uit,
Dit wonder, lief, als bij het eerst aanschouwen.