Sonett-Forum

Normale Version: Sy die mijn hert besit
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Sy die mijn hert besit, die schoonste van de schoonen,
Daer van mijn sware smert 't beginsel heeft onfaen,
Begint een lachend' oogh eylaes op my te slaen,
Soodra de tranen nat haer om mijn wanghen toonen.

Met eene scheetsch lach gaet sy mijn lijden hoonen,
Als ick haer mijn gheween en klachten doe verstaen;
Eylaes, sou mijn dan niet dit quaet ter herten gaen,
Dat sy my met een sucht niet eens en gaet verschoonen?

Dan dit en ist noch niet, 't gheen my op 't hooghste quelt,
Want my behaeght die straf van haer soo soet ghewelt;
Maer och, dit gaet mijn gheest en hert om stucken kloven:

Dat sy my weenen siet en eenen overvloet
Van tranen uyt mijn oogh, nochtans niet wil ghelooven,
Dat sy de oorsaeck is die my dit lijden doet.