26.09.2010, 10:18
In memoriam. A.d.R. - K. obiit 1873.
Vrouw grandioos, die waart me een wonder, heerlijk,
In 't ver Verlêen, toen ik, nog maar een kindje,
Te beven zat op 't flauwelijkste windje
Van menschelijke kwaad- of goedheid, zeerlijk
Geplaagd door menschjes, die mij ruw, - mij, deerlijk,
Diep-voelend kind, - behandelden mij, kindje,
O doodlijk eenzaam, al te arm, àl te arm kindje,
Dat toch zich zelf voelde in zich zelf zoo heerlijk.
O, Sinds zoo lang reeds doode vrouw, die mij
Hielpt in mijn klein ellendiglijk bestaantje,
Vaak met een zak vol koekjes, dat ik blij
Afveegde 't allerlaatst-verkropte traantje,
En dan ging vroolijk zingen in de huis-gang,
Door wat ik voelde.
----------------------O 't Leven is een Kruisgang.
Vrouw grandioos, die waart me een wonder, heerlijk,
In 't ver Verlêen, toen ik, nog maar een kindje,
Te beven zat op 't flauwelijkste windje
Van menschelijke kwaad- of goedheid, zeerlijk
Geplaagd door menschjes, die mij ruw, - mij, deerlijk,
Diep-voelend kind, - behandelden mij, kindje,
O doodlijk eenzaam, al te arm, àl te arm kindje,
Dat toch zich zelf voelde in zich zelf zoo heerlijk.
O, Sinds zoo lang reeds doode vrouw, die mij
Hielpt in mijn klein ellendiglijk bestaantje,
Vaak met een zak vol koekjes, dat ik blij
Afveegde 't allerlaatst-verkropte traantje,
En dan ging vroolijk zingen in de huis-gang,
Door wat ik voelde.
----------------------O 't Leven is een Kruisgang.