25.09.2010, 19:58
AAN VIER ENGELSCHE MAKKERS
Mickel, Clement, Sidney en Paul
0, rust van Tonbridge na 't rusteloos Londen;
Hier welt het water helder, 't veld staat blauw
Van vlas, de hooge hop rankt langs zijn touw,
De wilde wingerd houdt elk huis omwonden.
En elke dag zet in één zaalgen brand
Den hemel en uwe hemelsblauwe oogen.
Wij dwaalden, nu verdiept, dan opgetogen,
Ik zag naar u, den hemel, 't akkerland.
En 't was uw vraag: « Gij waart een blij bewoner
Van rijke steden en van weidsche streken,
Is mijn dorp schoon? Mijn land? Waar vindt men schooner? »
En 't antwoord: «Maat: ik heb mijn weg gewend
Van land naar land, niets heeft mij meer geleken
Dan uw dorp Tonbridge en uw heuvlend Kent. »
Mickel, Clement, Sidney en Paul
0, rust van Tonbridge na 't rusteloos Londen;
Hier welt het water helder, 't veld staat blauw
Van vlas, de hooge hop rankt langs zijn touw,
De wilde wingerd houdt elk huis omwonden.
En elke dag zet in één zaalgen brand
Den hemel en uwe hemelsblauwe oogen.
Wij dwaalden, nu verdiept, dan opgetogen,
Ik zag naar u, den hemel, 't akkerland.
En 't was uw vraag: « Gij waart een blij bewoner
Van rijke steden en van weidsche streken,
Is mijn dorp schoon? Mijn land? Waar vindt men schooner? »
En 't antwoord: «Maat: ik heb mijn weg gewend
Van land naar land, niets heeft mij meer geleken
Dan uw dorp Tonbridge en uw heuvlend Kent. »