13.03.2007, 22:41
De soele Somer is so brandend’ niet noch heet,
Dat door sijn hitte hy ten minste souw verdoemen
Die schoon volkommenheyt van mijn Hemelsche Bloeme
Met verwelkingh of droogt, of diergelijcke leet.
De wrange Winter is so wrevel niet noch wreet,
Al mocht hy van ghewelt hoogh pocchen, snorcken, roemen,
Van hagel, ys en sneeuw, of watmen meer mach noemen,
Ten let noch hindert niet haer wel vermaelde kleet.
De heftige Herfst kan mijne bloeme niet verstooren,
De lieve Lente leent van haer het weder-booren
Van kruyt en van gewas: sy geeft de planten kracht.
Haer schoonheyt is altijdt wit, levende in ’t groeyen,
Haer blyicheyt is root en gloor-rijck in het bloeyen,
En aen mijn varsche Bloem en knaaght geen bitsche nyt.
Dat door sijn hitte hy ten minste souw verdoemen
Die schoon volkommenheyt van mijn Hemelsche Bloeme
Met verwelkingh of droogt, of diergelijcke leet.
De wrange Winter is so wrevel niet noch wreet,
Al mocht hy van ghewelt hoogh pocchen, snorcken, roemen,
Van hagel, ys en sneeuw, of watmen meer mach noemen,
Ten let noch hindert niet haer wel vermaelde kleet.
De heftige Herfst kan mijne bloeme niet verstooren,
De lieve Lente leent van haer het weder-booren
Van kruyt en van gewas: sy geeft de planten kracht.
Haer schoonheyt is altijdt wit, levende in ’t groeyen,
Haer blyicheyt is root en gloor-rijck in het bloeyen,
En aen mijn varsche Bloem en knaaght geen bitsche nyt.