12.03.2007, 12:36
Voor Wim en Betsy.
Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten,
Die leeft in twinkelenden vooglen-slag,
Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten,
Ik wacht, maar ik verlang niet naar den dag
Ondergedompeld wezend ganschlijk, ach!
In dit zwart meir, o liefelijk geluid en
Wat uit zwart donkren spiegel òp komt fluiten,
Licht-lieve volk in wat àl duister zag,
Gij komt òp-duikend in lucht' legerscharen,
Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld,
O lieve, o onverwachte, o lichte paren,
U stortend willend golfje in zee bepaereld.
Het donker blijft en blijft, mij wèl welkomme,
Zwart donkre flonker-grot is om me en om me.
Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten,
Die leeft in twinkelenden vooglen-slag,
Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten,
Ik wacht, maar ik verlang niet naar den dag
Ondergedompeld wezend ganschlijk, ach!
In dit zwart meir, o liefelijk geluid en
Wat uit zwart donkren spiegel òp komt fluiten,
Licht-lieve volk in wat àl duister zag,
Gij komt òp-duikend in lucht' legerscharen,
Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld,
O lieve, o onverwachte, o lichte paren,
U stortend willend golfje in zee bepaereld.
Het donker blijft en blijft, mij wèl welkomme,
Zwart donkre flonker-grot is om me en om me.