Sonett-Forum

Als een schoon man op een schoon paard gezeten
Door 't strijdperk héénstapt, vaardig tot den strijd
Nog even ziet hoog zijn jonkvrouw gezeten,
Dan, slank vooruitgebogen, rent ten strijd,

Om gene vreeze denkt of dapperheid,
Geen acht slaand op alle angst of bijvalskreten,
Hopend alléén dat hij wordt schoon geheeten,
Schoonst zichzelf wetend in den heev'gen strijd: -

Zoo hoop ook ik weinigen schoon te wezen,
Wanneer ik eenmaal strijdend word gezien, -

En niet om kracht of moed te zijn geprezen,
Wen 'k nedersla wat waard is velen liên, -

Want eenmaal zal ook ik welwetend rijden
Op het schoon ros van wijsheid, reê ten strijde.