12.03.2007, 12:17
De abstracties vallen en de dogma's zijn
Versmeten door de nieuwe jongelingen,
Die nog van ver een flauwen afglans vingen
Van 't statig rijk der oude maatschappij'n.
Zij drinken 't leven en den purpren wijn
Der schoonheid, wijl zij hoog-op liedren zingen
Al naar de maten van de polsen gingen
In al de ontroering van genot en pijn,
En in 't stil denken over al de wereld,
En in 't gevoelig kijken naar al 't zijn,
Zoodat wat zij nu wrochten eens zal zijn
Een schoon verheevling boven al wat dwerrelt,
Schoonheid gebleven van het schoonste leven,
Gave genot in genieten gegeven.
Versmeten door de nieuwe jongelingen,
Die nog van ver een flauwen afglans vingen
Van 't statig rijk der oude maatschappij'n.
Zij drinken 't leven en den purpren wijn
Der schoonheid, wijl zij hoog-op liedren zingen
Al naar de maten van de polsen gingen
In al de ontroering van genot en pijn,
En in 't stil denken over al de wereld,
En in 't gevoelig kijken naar al 't zijn,
Zoodat wat zij nu wrochten eens zal zijn
Een schoon verheevling boven al wat dwerrelt,
Schoonheid gebleven van het schoonste leven,
Gave genot in genieten gegeven.