Sonett-Forum

Normale Version: Mijn moeder was Latona, die de Maan
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Mijn moeder was Latona, die de Maan
Baarde met mij. Ik en mijn zachtre zuster
Zijn schoon onder de goden, daar wij staan
Als lichte luchters aan de lucht, geruster

Ik, die den dag maak in mijn daaglijksch gaan
Van Goudvorst het heelal door, en bewuster
Mij mijne sterkte en pracht, wijl zij, als bluschte er
Soms iets haar kracht, haar zelve laat vergaan.

En al wat licht is, geven wij den menschen,
En alle schoon komt van ons nederdalen,
En licht en schoon omvatten alle dingen,

Die stervelingen zich gegeven wenschen,
Waarnaar zij al het leven zoekend dwalen,
Waarvan ze in licht-klinkende liedren zingen.