04.09.2012, 15:07
Michał Hórnik
1833 – 1894
Mišnej
Krasny pohlad twój mi radosć zbudźi,
stojiš wosrjedź kraja płodneho.
Hdyž pak spomnju časa dawneho,
serbowska mi wutroba so rudźi.
Hród twój sydlišćo bě wukrutnikow,
kiž ze serbstwom hrózbnje woj’wachu,
cyły narod z mocu ničachu;
na tych spominam tu njekmanikow.
Hona twoje su juž woněmiłe,
Serbowka tu wjace njespěwa;
w Łužicach šće słyšiš hłosy miłe.
W rowach spit u mnohosć Serbow měrnych,
cyła swójba jich je zemrěła;
zrudźi Slawije to synow wěrnych.
1833 – 1894
Mišnej
Krasny pohlad twój mi radosć zbudźi,
stojiš wosrjedź kraja płodneho.
Hdyž pak spomnju časa dawneho,
serbowska mi wutroba so rudźi.
Hród twój sydlišćo bě wukrutnikow,
kiž ze serbstwom hrózbnje woj’wachu,
cyły narod z mocu ničachu;
na tych spominam tu njekmanikow.
Hona twoje su juž woněmiłe,
Serbowka tu wjace njespěwa;
w Łužicach šće słyšiš hłosy miłe.
W rowach spit u mnohosć Serbow měrnych,
cyła swójba jich je zemrěła;
zrudźi Slawije to synow wěrnych.