Sonett-Forum

Serbam

Najkrućišo so nětk mi spinaj, truna złota!
Akordy z njej' najmócniše wab, porsto młody!
Spěw spěwać chcu, kiž mojim Serbam do swobody
ze šumom dobyćeŕskim wułamał by wrota.

"O Serbja, stańće k dźěłu, njebojće so pota!"
Was z rowa próša Serbow zahinjene rody.
"O stańće, zlemće puta cuzbaŕskeje škody,
so zhrabajće a mjez wami budź přezjednota!"

Za cuzym duchom, cuzym wašnjom hježadajće;
rěč wótcow serbskich a jich swěru kruće hajće
a kóždy hruzlik serbskej zemje wobarajće!

Juž ranje puka so přez ćěmnosc nócnu. -
Tuž stajce do dźeła tu ruku staromócnu,
wy Serbja moji, za rěč a za zemju wótcnu!