Sonett-Forum

Pohrjebane zbože


Hdźež wulke zbože skhował sy do rowa,
Tam njekhodź! Daloko budź wot městačka,
Hdźež, hdyž sy spěwać słyšał zboža ptačka,
Stej krwawiłoj ći wutroba a hłowa!

Tam stara bolosć w duši rěza z nowa
Ći. Tam pak rozmjerza će kóžda wačka,
Pak woko nihdy njezabudźe płačka.
Tam k dźěłu, k zbožu njej' ći zemja strowa.

Hdyž z mocu tajnej ćehnje će a ćěri
Pak k rowej tamnemu, dźi w ćichej nocy,
Hdyž sam sy z bolosću a ze sonjenjom!

Tam wupłac, wujednaj so se žiwjenjom!
Ztrěj sylzy sej, stań spěšnje w mužskej mocy!
Wukń, kak so ćeŕpi, nadźěja a wěri!