Sonett-Forum

Mikławšk

Tam na skale stoja rozwaliny;
Wětr dźe přez jich wokna gotiske,
Sprewja šumi, kak přez wóhniske
dźiwje mocy stara cyrkew´ zhiny.

W nowej cyrkwi wosrjedź tej' ruiny
Bóh zas' bydło ma romantiske,
a kaž něhdy, nětk tež měšniske
prosy słowo za wodaće winy.

Sprócni pućowarjo w tej ruinje
bydla a kaž dźěći drěmace
ćiše na maćeŕnym sonja klinje.

A te staroswjate rozpadanki
stražuja kaž duchi škitace
mortwych křesćijanow powostanki.