05.02.2012, 17:40
Kónc sćeŕpnosće!
Budź sćeŕpny, w pokorje daj wšitko lubić
Sej! Serbej rěči so a radźi maznje. -
To zmylk a hańba; wołam do was raznje,
Z tym zbytk naš hišće tež so dyrbi zhubić!
Štož serbske je, to wostań serbske! Rubić
Sej njedaj dale, hewak skónčnje wjaznje
Lud cyły! Dźerž so rěče njebojaznje,
A njedaj dom a płuh sej z rukow wubić!
Lud dołho dosć je sćeŕpny stał a hladał,
A dołho dosć je rněć so dał za błaznja -
A tak je statok po statku nam spadał. -
Njech sćeŕpnosće je kónc! Njech lud so stupi!
Nic ničo njedaj lubić sej! Budź kaznja
Nět! - Rězać dawaju so jenož hłupi.
Budź sćeŕpny, w pokorje daj wšitko lubić
Sej! Serbej rěči so a radźi maznje. -
To zmylk a hańba; wołam do was raznje,
Z tym zbytk naš hišće tež so dyrbi zhubić!
Štož serbske je, to wostań serbske! Rubić
Sej njedaj dale, hewak skónčnje wjaznje
Lud cyły! Dźerž so rěče njebojaznje,
A njedaj dom a płuh sej z rukow wubić!
Lud dołho dosć je sćeŕpny stał a hladał,
A dołho dosć je rněć so dał za błaznja -
A tak je statok po statku nam spadał. -
Njech sćeŕpnosće je kónc! Njech lud so stupi!
Nic ničo njedaj lubić sej! Budź kaznja
Nět! - Rězać dawaju so jenož hłupi.